Start Direct login
Mijn verhaal

Vincent van der Burg

Word lid van Coachtribe
Ik weet nog goed hoe ik begon als coach….
Ik was 14 jaar oud (je leest het goed) en woonde samen met mijn ouders en broer in een rijtjeshuis in Woerden.

Tot daar was alles gewoon…

 

Mijn moeder was ongelukkig in haar relatie en kwam regelmatig bij mij voor advies. Over hoe ze om moest gaan met conflicten, scheiden of niet, en nog veel meer. Natuurlijk had ik geen antwoorden.

 

Eigenlijk was mijn moeder mijn eerste cliënt. Zonder dat ik een echt idee had waar ik mee bezig was. Ik klierde maar wat aan, maar voor een kind dat zijn moeder in de problemen ziet, wilde ik maar één ding: mijn moeder helpen. Kostte was het kost. Ik wilde gewoon dat mijn moeder vrijkwam van alle negatieve gedachten, destructief gedrag en de slechte relatie waarin ze zat. Dat ze gelukkig zou zijn. Ik wist alleen niet hoe ik dat moest aanpakken…

 

Om mijn moeder zo goed mogelijk te helpen ging ik lezen en studeren. Ik ging naar mijn lokale bibliotheek (De Stadsbibliotheek van Woerden ☺ ) en las over psychologie, coaching, NLP en mindset. En hoe meer ik te weten kwam, hoe meer ik erachter kwam dat ik weinig wist. Maar ik hoorde mijn moeder niet klagen en voor mijn gevoel ging het goed. 

 

Toch ging het na een aantal jaren knagen…

 

Hoe ouder ik werd, hoe meer ik realiseerde dat het niet mijn rol was om mijn moeder te coachen. Ik merkte dat ik volledig verwikkeld was in de zorgen van mijn moeder. Het was een ongezonde situatie en ik besloot om meer afstand te gaan nemen.

 “Van jongs af aan ben ik al gepassioneerd over de vraag: waarom doen mensen wat ze doen?”

Ik was net 20 jaar geworden toen ik part-time begon te coachen

Toen ik 17 jaar werd, ging ik op kamers in Rotterdam en begon ik mijn eigen leven te leiden. Een paar jaar later ging ik bedrijfseconomie studeren aan de Erasmus Universiteit en aan de prestigieuze London School of Economics (LSE). Het studentenleven vond ik fantastisch. Volop vrijheid, studeren, met vrienden afspreken. En volop coachen.

 

Ik vond het zo leuk om te doen dat ik iedereen in mijn omgeving ging coachen. Voor mijn studievrienden en familie, tijdens mijn studie vooral medestudenten. Ik werd op allerlei manieren aanbevolen en de reclame van mond tot mond ging goed van start. Ik coachte steeds meer mensen en ontdekte dat het mij heel natuurlijk afging en dat ik er goed in was. Misschien hadden die honderden sessies vanaf mijn 13e jaar hier iets mee te maken.

Ik was net 20 jaar geworden toen ik part-time begon te coachen

In mijn pak naar het werk gaan van 9-5
Terwijl ik vrienden en familie coachte, studeerde ik daarnaast economie en psychologie. En toen ik eenmaal afstudeerde als drs. deed ik wat mijn ouders van mij verwachtten: succesvol worden in het bedrijfsleven. Ik ging werken als fusie- en overnameadviseur in het bedrijfsleven en verdiende bakken met geld. Ik had een auto van de zaak, aanzien en doorgroeimogelijkheden. Niet verkeerd, zou je zeggen?

Het was vooral de eerste maanden best aardig, maar na een tijdje voelde ik dat ik voor iets anders in deze wereld was gezet. Iedere dag in de file op de A2. Voor een 9 tot 5 baan die je niet past. Urenlang vergaderen met collega’s in duffe zaaltjes. De politiek. Naar de pijpen dansen van vastgeroeste bazen en collega’s. Het was niets voor mij.

Ik gooide het roer om

Ik besloot het roer om te gooien en weer te doen waar ik al die jaren zoveel voldoening van kreeg: coachen. Ik had inmiddels ook psychologie gestudeerd, mij al die jaren volop verdiept in coaching en persoonlijke ontwikkeling. Eindelijk deed ik wat ik goed kon en wat mij alles gaf wat ik zo belangrijk vond: verbinding, voldoening en niet te vergeten: vrijheid.

 

Coachen voor een paar gulden

Het ging aanvankelijk niet van een leien dakje. Terwijl coaching iets was waarvan ik voelde dat ik het “moest” doen, voelde ik mij ook vaak een mislukking en modderde maar wat aan. In het begin had ik veel cliënten. Meestal gratis, soms voor een paar gulden per sessie, coachte ik alles en iedereen. Eigenlijk iedereen die maar wilde 🤪

Ik gebruikte daarvoor technieken vanuit NLP. En dat werkte zo goed dat na een paar sessies het probleem van de cliënt was opgelost 🤷‍♂️

 

Daarna begon het te lopen. Ik vond coachen ge-wel-dig !!


Ik was succesvol met mijn cliënten, er was verbinding, problemen werden opgelost en mijn cliënten waren tevreden.


Maar dat was van korte duur….


Ik was het slachtoffer van mijn eigen succes.

Na een aantal goeie coachingsgesprekken waren cliënten ‘klaar’ en kwamen ze niet meer terug. Ik kon weer van voor af aan beginnen met het werven van nieuwe cliënten.

 

Dit gebeurde continu 😣

 

Ik had goeie sessies, maar als het aankwam op het binnenhalen van nieuwe cliënten, tijd besteden aan marketing en promotie? Dan keek ik daar als een berg tegenop.

 

Shit, ik moet weer klanten gaan binnenhalen….

Het binnenhalen van klanten bleef een worsteling voor me.

Ik wist niet hoe ik structureel aan mijn business kon bouwen.

Je moet eens weten hoeveel tijd ik heb verloren aan dingen die niets hebben opgeleverd.

Plaatsen van berichten op Facebook >> niets opgeleverd !

Maken van de perfecte website >> heel veel tijd gekost, weinig opgeleverd !

Voeren van gesprekken met potentiële cliënten >> weinig opgeleverd !

Bezoeken van netwerk bijeenkomsten >> gezellig, maar zonde van mijn tijd geweest !

Pfffff 😥

Ook dit bleef voor mijn gevoel ‘aanrommelen.’

Soms twijfelde ik. Past dit wel bij mij? Eerder, in mijn succesvolle baan had ik al die problemen niet. Ik verdiende genoeg en had aanzien.

Maar toch ging ik door als coach…

Gelukkig maar. Want ik heb inmiddels gerealiseerd wat ik toen wilde.

 

 

Waarom zijn anderen succesvol als coach en ik niet???

 

Ben ik dan de enige coach die van alles probeert en niets lukt???

 
Hoe kom ik aan een stroom met klanten???

Het zijn vragen die ik mezelf talloze keren heb gesteld op momenten dat het me teveel werd.

Ik wist niet waar ik moest beginnen of wat ik moest doen.
 

Ik besloot als een wetenschapper te denken

 

Ineens dacht ik: waarom benader ik dit niet als een wetenschapper? Ik was tenslotte opgeleid als wetenschapper en stelde mijzelf als wetenschapper en NLP’er vaak de vraag: wat is het verschil dat het verschil maakt? Waarom is de ene zo succesvol en de andere niet? Waarom krijgt de ene persoon zijn zaakjes maar niet op orde en lijkt het de ander voor de wind te gaan? 

Een belangrijke reden dat ik met coaching was begonnen was omdat ik mensen wilde helpen. Voor anderen dus. Maar voor mezelf wilde ik ook iets. Ik wilde vrijheid en vrije tijd. Ik wilde niet een baan van 9 tot 5, maar genoeg inkomen om goed van te leven. En mij vooral niet bezighouden met marketing. Tot mijn frustratie merkte ik echter dat ik dat doel niet aan het bereiken was. 

 

En toen kwam er een dag waarop alles veranderde. Ik weet nog heel goed dat ik een NLP boek aan het lezen was en daar werd gesproken over het modelleren van succesvol gedrag. Oftewel: wat doen succesvolle mensen anders dan anderen? Ik besloot dat principe toe te passen op de wereld van coaching en ging onderzoeken wat succesvolle coaches anders doen dan gemiddelde coaches. 

 

En ik begon te ontdekken hoe het in de wereld van coaching werkt. En ik kwam erachter dat er mensen waren die heel veel geld met coaching verdiende, maar dat dat slechts 1% was. De andere 99% verdienden nauwelijks iets of net aan genoeg om rond te komen. Bij die laatste groep, die 99% die aan het knabbelen was, hoorde ik helaas. En ik besloot om dat principe van modelleren van succesvol gedrag  toe te passen op mijzelf en wat ik deed als coach. En nog veel belangrijker: wat is het nu wat die 1% meest succesvolle coaches doen? Waarom zijn zij nu zo succesvol? Wat deden zij anders?  

 

Hoe doen anderen dit nu? 

Ik ontdekte dat die 1% succesvolle coaches op 3 vlakken overeenkomstige patronen hadden

1. Hun Mindset.
De 1% was ook in staat om vol zelfvertrouwen en rust en kracht nieuwe cliënten binnen te halen, maar ook te coachen, om te gaan met weerstand en in staat om negatieve energie makkelijk van zich af te laten glijden.

2. Hun skills en methoden.
De 3e categorie van patronen zijn hun skills, hun vaardigheden. Die 1% waren voortdurend bezig om hun skills op een hoger level te brengen. De meeste coaches hebben vaak ergens een opleiding gedaan en dachten hiermee klaar te zijn voor de komende 5 of 10 jaar. Die 1% daarentegen was voortdurend vooruit aan het lopen met de meest innovatieve technieken waarmee ze veel meer succes boekten dan al die andere coaches.


3. Hun Business.

Met specifieke overtuigingen, technieken en strategieën waren ze in staat om een veel hoger uurtarief te vragen, wisten ze veel meer cliënten aan te trekken en hadden ze een veel hoger maandinkomen dan al die andere coaches die moeite hadden om rond te komen en allemaal zo’n 50 tot 100 euro per uur vroegen. Die 1% had hele andere gedachten over geld verdienen, over hoe je je product in de markt moet zetten, op welke doelgroep je je moet richten en waarom.

Vandaag de dag heb ik de vrijheid, het plezier en het succes

En doe ik alleen nog maar de dingen die ik écht leuk vind…

# Samen met Marcel ben ik oprichter van UNLP en zijn we nummer 1 marktleider op het gebied van NLP

# Met locaties in o.a. Amsterdam, landgoed Boekesteyn en Rotterdam

# Ik ben auteur en spreker. Mijn laatste boek was “Het Boek Voor Coaches” wat een bestseller werd.

# Oprichter van de CoachTribe, hét Platform voor Coachend Nederland.

 

 

Toegang tot al onze opleidingen & programma’s vanaf € 79 per maand

Meld je nu aan

Start direct